Nicht Olga
Vanmorgen heb ik mijn ontbijthapje klaar gemaakt met 'plantaardige naturel kokos', een alternatief voor yoghurt of kwark. Ik weet niet of ik het lekker ga vinden, ik ben nog niet enthousiast. Ik doe het op advies van mijn nicht Olga uit Drenthe. Zij is de dochter van mijn jongste broer en ik herken in haar het activistische gen van onze familie. Ze maakt zich sterk voor de toekomst van de aarde, het klimaat. Ze is begaan met het lot van de dieren en ageert tegen de voedselindustrie. Ze heeft een eigen bedrijfje en staat op de lijst van de Partij voor de Dieren in Drenthe. Ze is zeer actief op de social media en af en toe knipper ik even met mijn ogen als ik haar berichten lees. Maar dan denk ik: ok ze is nog jong, ze trekt zich het lot van de wereld aan en laat van zich horen. Ze houdt zich niet afzijdig. Goed zo, nicht.
Sinds ik interesse heb getoond voor haar activiteiten krijg ik regelmatig appjes. En dat heeft haar invloed: plantaardige naturel kokos bij het ontbijt in plaats van yoghurt, sinds dit weekend hier in huis. Wel even wennen. Dat appte ik ook naar mijn nicht. Daar reageerde ze op dat ik maar moest denken dat het goed is voor mijn lichaam en dat er ergens nu geen kalfje bij een moeder wordt weggehaald.
Gisteren stuurde ze me een berichtje over de eet- en leefgewoonten van de zogenaamde 'blue zones' (gebieden waar veel 100-jarigen wonen). 'Een aanrader, heel verhelderend.' Daarop antwoordde ik dat ik niet per se 100 hoef te worden.
Ik vraag me af of de gemeente Hellendoorn ook niet een soort van 'blue zone' is. Afgelopen zondag zat ik aan de koffie na de kerkdienst met wel drie dames van boven de negentig. Tip top zagen ze er uit, keken helder uit de ogen, vrolijk en gezellig en op de hoogte van alles wat er om hen heen gebeurt, met beide oude benen in de wereld. Een eenvoudig leven in een fijne gemeenschap. En ze hebben vast veel melk gedronken. Maar van koeien in een wei, denk ik. Dat wel.
weedebee